rustirás
Español[editar]
rustirás | |
pronunciación (AFI) | [rus.t̪iˈɾas] |
silabación | rus-ti-rás |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
rima | as |
Forma verbal[editar]
- 1
- Segunda persona del singular (tú, vos) del futuro de indicativo de rustir.
rustirás | |
pronunciación (AFI) | [rus.t̪iˈɾas] |
silabación | rus-ti-rás |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
rima | as |