aire

De Wikcionario, el diccionario libre
icono de desambiguación Entradas similares:  Aire, airee, aireé, -aire

Español[editar]

aire
pronunciación (AFI) [ˈaj.ɾe]
silabación ai-re
acentuación llana
longitud silábica bisílaba
rima ai.ɾe

Etimología[editar]

Del latín aer y este a su vez de griego antiguo ἀήρ (aer), "aire libre de bruma o nubes"

Sustantivo masculino[editar]

Singular Plural
aire aires
1
Mezcla de gases que constituye la atmósfera de la tierra, principalmente oxígeno y nitrógeno
2
Viento
  • Ejemplo: Hay mucho aire (Hay muchas corrientes de aire1).
3
Parecido a algo a a alguien.
4 En Alquimia

Uno de los cuatro elementos básicos.

5 Música
Una melodía
6 Astrología
Elemento que incluye los signos de Géminis, Libra y Acuario
7
Espacio correspondiente a la atmósfera terrestre.

Locuciones[editar]

Véase también[editar]

Traducciones[editar]

Traducciones


Francés[editar]

aire
pronunciación (AFI) /ɛʁ/

Etimología[editar]

Del latín area

Sustantivo femenino[editar]

Singular Plural
aire aires
1
Área, superficie
2
Era
  • Uso: anticuado
3
Campo, terreno, zona
4
Aguilera
  • Sinónimo: nid.

Irlandés[editar]

Etimología 1[editar]

aire
pronunciación falta agregar

Del irlandés antiguo aire, del protocéltico *arjâ, del protoindoeuropeo *per- ("arriesgar"). Compárese el latín periculum ("prueba").12

Sustantivo femenino[editar]

1
Cuidado, atención
2
Precaución

Derivados[editar]

Etimología 2[editar]

aire
pronunciación falta agregar

Del irlandés antiguo aire ("noble"), del protoindoeuropeo *ar(y) ("señor"). Compárese el sánscrito आर्य (ā́rya, "señor").12

Sustantivo masculino[editar]

1
Ministro
  • Ejemplos:
Is cúis áthais dom an naoú tuarascáil leis an Aire Airgeadais a chur chuig Tithe an Oireachtais. (2006) An Naoú Tuarascáil ón Aire Airgeadais ar Shaoráil Faisnéise.[referencia incompleta]

Referencias y notas[editar]