pololearse
Este artículo es, por ahora, solo un esbozo. Ampliándolo, ayudarás a mejorar el Wikcionario.
Para ello, sigue el enlace "editar", que está en una de las pestañas superiores de esta página.
Para ello, sigue el enlace "editar", que está en una de las pestañas superiores de esta página.
Español[editar]
pololearse | |
pronunciación (AFI) | [po.lo.leˈaɾ.se] |
silabación | po-lo-le-ar-se1 |
acentuación | llana |
longitud silábica | pentasílaba |
rima | aɾ.se |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Verbo pronominal[editar]
- 1
- 2
- Ámbito: Chile
- Uso: coloquial
Conjugación[editar]
Formas no personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compuestas | |||||
Infinitivo | pololearse | haberse pololeado | ||||
Gerundio | pololeándose (o pololeando) | habiéndose pololeado | ||||
Participio | pololeado | |||||
Formas personales | ||||||
número: | singular | plural | ||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me pololeo | te pololeastú te pololeásvos |
se pololea | nos pololeamos | os pololeáis | se pololean |
Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me pololeaba | te pololeabas | se pololeaba | nos pololeábamos | os pololeabais | se pololeaban |
Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me pololeé | te pololeaste | se pololeó | nos pololeamos | os pololeasteis | se pololearon |
Futuro | me pololearé | te pololearás | se pololeará | nos pololearemos | os pololearéis | se pololearán |
Condicional o Pospretérito | me pololearía | te pololearías | se pololearía | nos pololearíamos | os pololearíais | se pololearían |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me he pololeado | te has pololeado | se ha pololeado | nos hemos pololeado | os habéis pololeado | se han pololeado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había pololeado | te habías pololeado | se había pololeado | nos habíamos pololeado | os habíais pololeado | se habían pololeado |
Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube pololeado | te hubiste pololeado | se hubo pololeado | nos hubimos pololeado | os hubisteis pololeado | se hubieron pololeado |
Futuro perfecto o Antefuturo | me habré pololeado | te habrás pololeado | se habrá pololeado | nos habremos pololeado | os habréis pololeado | se habrán pololeado |
Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría pololeado | te habrías pololeado | se habría pololeado | nos habríamos pololeado | os habríais pololeado | se habrían pololeado |
Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me pololee | te pololeestú te pololeésvos2 |
se pololee | nos pololeemos | os pololeéis | se pololeen |
Pretérito imperfecto o Pretérito | me pololeara | te pololearas | se pololeara | nos pololeáramos | os pololearais | se pololearan |
me pololease | te pololeases | se pololease | nos pololeásemos | os pololeaseis | se pololeasen | |
Futuro (en desuso) | me pololeare | te pololeares | se pololeare | nos pololeáremos | os pololeareis | se pololearen |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me haya pololeado | te hayastú pololeado te hayásvos2 pololeado |
se haya pololeado | nos hayamos pololeado | os hayáis pololeado | se hayan pololeado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera pololeado | te hubieras pololeado | se hubiera pololeado | nos hubiéramos pololeado | os hubierais pololeado | se hubieran pololeado |
me hubiese pololeado | te hubieses pololeado | se hubiese pololeado | nos hubiésemos pololeado | os hubieseis pololeado | se hubiesen pololeado | |
Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere pololeado | te hubieres pololeado | se hubiere pololeado | nos hubiéremos pololeado | os hubiereis pololeado | se hubieren pololeado |
Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
Afirmativo | pololéatetú pololeatevos |
pololéese | pololeémonos | pololeaos | pololéense | |
Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo
| |||||
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». |
Véase también[editar]
Traducciones[editar]
|
Referencias y notas[editar]
- ↑ Dos vocales seguidas no pueden separarse nunca a final de línea, formen diptongo, triptongo o hiato. Para palabras con h intercalada, se actuará como si esta letra muda no existiese. Quedan exceptuadas de esta consideración las palabras compuestas. Más información.
- ↑ «pololear», Diccionario de la lengua española (2001), 22.ª ed., Madrid: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa.