Fernando
Apariencia
Fernando | |
pronunciación (AFI) | [feɾˈnan̪.d̪o] |
silabación | fer-nan-do |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
variantes | Ferdinando, Fernán, Hernán, Hernando |
rima | an.do |
Etimología 1
[editar]Del castellano antiguo *Frenando, y este del latín vulgar Fridenandu,[1] préstamo del gótico 𐍆𐍂𐌹𐌸𐌹𐌽𐌰𐌽𐌸 (Friþinanþ), compuesto de 𐍆𐍂𐌹𐌸𐌿𐍃 (friþus, 'paz') y 𐌽𐌰𐌽𐌸𐍃 (nanþs, 'valiente').[2]
Sustantivo propio
[editar]- 1
- Nombre de pila de varón
.
- Femenino: Fernanda
- Hipocorísticos: Feña, Feñaño, Nano
Derivados
[editar]Véase también
[editar]Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
- Alemán: [1] Ferdinand (de)
- Aragonés: [1] Ferrando (an)
- Bielorruso: [1] Фердинанд (be) “Ferdinand”
- Bretón: [1] Ferdinant (br)
- Búlgaro: [1] Фердинанд (bg) “Ferdinand”
- Catalán: [1] Ferran (ca); Ferrà (ca)
- Checo: [1] Ferdinand (cs)
- Danés: [1] Ferdinand (da)
- Serbocroata: [1] Ferdinand (sh); [1] Фердинанд (sh) “Ferdinand”
- Eslovaco: [1] Ferdinand (sk)
- Esloveno: [1] Ferdinand (sl)
- Esperanto: [1] Fernando (eo)
- Vasco: [1] Erlantz (eu); Errando (eu); Perrando (eu); Pernando (eu)
- Finés: [1] Veeti (fi)
- Francés: [1] Fernand (fr); Ferdinand (fr)
- Friulano: [1] Ferdinant (fur)
- Gallego: [1] Fernán (gl)
- Húngaro: [1] Ferdinánd (hu); Nándor (hu)
- Inglés: [1] Ferdinand (en)
- Islandés: [1] Ferdinand (is)
- Italiano: [1] Ferdinando (it)
- Lituano: [1] Ferdinandas (lt)
- Macedonio: [1] Фердинанд (mk) “Ferdinand”
- Malayo: [1] Fernando (ms)
- Neerlandés: [1] Ferdinand (nl)
- Noruego bokmål: [1] Ferdinand (no)
- Occitano: [1] Ferrand (oc)
- Polaco: [1] Ferdynand (pl)
- Portugués: [1] Fernão (pt); Fernando (pt)
- Rumano: [1] Ferdinand (ro)
- Ruso: [1] Фердинанд (ru) “Ferdinand”
- Siciliano: [1] Firdinannu (scn)
- Sueco: [1] Ferdinand (sv)
- Tagalo: [1] Fernando (tl)
- Ucraniano: [1] Фердинанд (uk) “Ferdinand”