abdiki
| abdiki | |
| pronunciación (AFI) | [abˈdi.ki] |
Etimología
[editar]Del latín abdicare ('abdicar').
Verbo transitivo
[editar]- 1
- Abdicar.
Conjugación
[editar]Conjugación de abdiki (regular) [▲▼]
| Infinitivo | abdiki | ||
|---|---|---|---|
| Condicional | abdikus | ||
| Imperativo | abdiku | ||
| Presente | Pretérito | Futuro | |
| Personal | pres. abdikas | pret. abdikis | fut. abdikos |
| Part. activo | pres. abdikanta, abdikantaj, abdikantan, abdikantajn | pret. abdikinta, abdikintaj, abdikintan, abdikintajn | fut. abdikonta, abdikontaj, abdikontan, abdikontajn |
| Part. activo nominal | pres. abdikanto, abdikantoj, abdikanton, abdikantojn | pret. abdikinto, abdikintoj, abdikinton, abdikintojn | fut. abdikonto, abdikontoj, abdikonton, abdikontojn |
| Part. activo adverbial | pres. abdikante | pret. abdikinte | fut. abdikonte |
| Part. pasivo | pres. abdikata, abdikataj, abdikatan, abdikatajn | pret. abdikita, abdikitaj, abdikitan, abdikitajn | fut. abdikota, abdikotaj, abdikotan, abdikotajn |
| Part. pasivo nominal | pres. abdikato, abdikatoj, abdikaton, abdikatojn | pret. abdikito, abdikitoj, abdikiton, abdikitojn | fut. abdikoto, abdikotoj, abdikoton, abdikotojn |
| Part. pasivo adverbial | pres. abdikate | pret. abdikite | fut. abdikote |