arrantzale

Vasco

arrantzale
pronunciación (AFI)	[a.rãn.t͡s̻a.le̞] ⓘ

Etimología

Compuesto de arrantza ('pesca') y zale ('amante').

Sustantivo animado

Flexión de arrantzale
sustantivo animado

	Indefinido	Singular	Plural
Absolutivo	arrantzale	arrantzalea	arrantzaleak
Ergativo	arrantzalek	arrantzaleak	arrantzaleek
Dativo	arrantzaleri	arrantzaleari	arrantzaleei
Genitivo	arrantzaleren	arrantzalearen	arrantzaleen
Comitativo	arrantzalerekin	arrantzalearekin	arrantzaleekin
Benefactivo	arrantzalerentzat	arrantzalearentzat	arrantzaleentzat
Instrumental	arrantzalez	arrantzaleaz	arrantzaleez
Inesivo	arrantzalerengan	arrantzalearengan	arrantzaleengan
Adlativo	arrantzalerengana	arrantzalearengana	arrantzaleengana
Adl. extremo	arrantzalerenganaino	arrantzalearenganaino	arrantzaleenganaino
Ac. adlativo	arrantzalerenganantz	arrantzalearenganantz	arrantzaleenganantz
Adverbial	arrantzalerenganako	arrantzalearenganako	arrantzaleenganako
Ablativo	arrantzalerengandik	arrantzalearengandik	arrantzaleengandik
Partitivo	arrantzalerik	-	-
Prolativo	arrantzaletzat	-	-

1

Pescador.

• Sinónimos: arrantzari, arrainkari

Adjetivo

2

Pescador.

• Sinónimos: arrantzari, arrainkari

Véase también

• Wikipedia en vasco tiene un artículo sobre arrantzale.