conlatum
Latín[editar]
conlātum | |
clásico (AFI) | [kɔnˈlaː.tũː] |
rima | on.la.tum |
Forma verbal[editar]
Forma de participio[editar]
- 2
- Nominativo singular neutro de conlātus, participio perfecto pasivo de cōnferō.
- 3
- Acusativo singular neutro de conātus.
- 4
- Vocativo singular neutro de conlātus.
- 5
- Acusativo singular masculino de conlātus.