denarratum

Latín

dēnarrātum
clásico (AFI)	[deː.narˈraː.tũː]
rima	ar.ra.tum

Forma verbal

1

Supino acusativo de dēnarrō.

Forma de participio

2

Nominativo singular neutro de dēnarrātus, participio perfecto pasivo de dēnarrō.

3

Acusativo singular neutro de dēnarrātus.

4

Vocativo singular neutro de dēnarrātus.

5

Acusativo singular masculino de dēnarrātus.