filha
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Mirandés[editar]
filha | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología[editar]
Del latín fīliam, y este de filii y -a.
Sustantivo femenino[editar]
- 1
- Hija.
Occitano[editar]
filha | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Grafía alternativa: | hilha |
Etimología[editar]
Del provenzal antiguo filha y filla, y estos del latín fīliam, de filii y -a.
Sustantivo femenino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
filha | filhas |
Información adicional[editar]
- Derivados: filham, filhantir, filhassa, filhassa, filhassejar, filhassièr.
Portugués[editar]
filha | |
Pronunciación (AFI): | [ˈfi.ʎɐ] |
Etimología[editar]
Del galaicoportugués filla, y este del latín fīliam, de filii y -a.
Adjetivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | filho | filhos |
Femenino | filha | filhas |
- 1
- Forma del femenino singular de filho.
Sustantivo femenino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
filha | filhas |
- 2
- Hija.
Información adicional[editar]
- Derivado: filhota.
Véase también[editar]
Provenzal antiguo[editar]
filha | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Grafía alternativa: | filla |
Etimología[editar]
Del latín fīliam, y este de filii y -a.
Sustantivo femenino[editar]
- 1
- Hija.
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Mirandés-Español
- MWL:Palabras de origen latino
- MWL:Sustantivos
- MWL:Sustantivos femeninos
- Occitano-Español
- OC:Palabras de origen provenzal antiguo
- OC:Sustantivos
- OC:Sustantivos femeninos
- Portugués-Español
- PT:Palabras de origen galaicoportugués
- PT:Adjetivos
- PT:Formas adjetivas en femenino
- PT:Sustantivos
- PT:Sustantivos femeninos
- Provenzal antiguo-Español
- PRO:Palabras de origen latino
- PRO:Sustantivos
- PRO:Sustantivos femeninos