frunzáis
Español[editar]
frunzáis | |
seseante (AFI) | [fɾun̟ˈsai̯s] |
no seseante (AFI) | [fɾun̟ˈθai̯s] |
silabación | frun-záis |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | ais |
Forma verbal[editar]
- 1
- Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del presente de subjuntivo de fruncir o de fruncirse.
- Uso: se emplea también para el imperativo negativo: «no frunzáis».