iuratum
Latín[editar]
iurātum | |
clásico (AFI) | [jʊˈraː.tũː] |
rima | i̯u.ra.tum |
Forma verbal[editar]
Forma de participio[editar]
- 2
- Nominativo singular neutro de iurātus, participio perfecto pasivo de iurō.
- 3
- Acusativo singular neutro de iurātus.
- 4
- Vocativo singular neutro de iurātus.
- 5
- Acusativo singular masculino de iurātus.