mandat
Sueco[editar]
mandat | |
Pronunciación (AFI): | [manˈdɑːt] |
Etimología[editar]
Del latín mandatum: bienes encargados, encargo.
Sustantivo[editar]
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
Nominativo | mandat | mandatet | mandat | mandaten |
Genitivo | mandats | mandatets | mandats | mandatens |
- 1
- Mandato. Encargo que se confiere a un representante en el gobierno.
- 2
- Autorización.
- 3
- Encargo.
- 2
- Escaño; representante.