rune
Danés[editar]
rune | |
pronunciación (AFI) | /ˈrynə/ |
Etimología[editar]
Del alemán Rune.
Sustantivo[editar]
- 1
- Runa.
Véase también[editar]
Francés[editar]
rune | |
pronunciación (AFI) | [ʁyn] |
rima | yn |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo femenino[editar]
- 1
- Runa.
Véase también[editar]
Inglés[editar]
rune | |
pronunciación (AFI) | /ɹuːn/ |
Etimología[editar]
Del nórdico antiguo rún.
Sustantivo[editar]
- 1
- Runa.
Véase también[editar]
Neerlandés[editar]
rune | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo femenino[editar]
- 1
- Runa.
Véase también[editar]
Rumano[editar]
rune | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo[editar]
- 1
- Runa.