tito
Español[editar]
tito | |
pronunciación (AFI) | [ˈt̪i.t̪o] |
silabación | ti-to |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | i.to |
Etimología 1[editar]
Onomatopéyica.
Sustantivo masculino[editar]
- 1 Plantas
- Planta anual de la familia papilionácea que florece en junio y es de España, con tallo herbáceo y ramoso, flores moradas y blancas.
- Sinónimo: almorta
- 2 Plantas
- Semilla de la almorta.
- Sinónimo: almorta
Etimología 2[editar]
De tiíto.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | tito | titos |
Femenino | tita | titas |
- 1 Parentesco
- Tío.
- Uso: coloquial, afectuoso.
- Ámbito: España.
Etimología 3[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo masculino[editar]
- 1 Parentesco
- Abuelo.[cita requerida]
- Uso: coloquial, afectuoso.
- Ámbito: México.
- Sinónimo: nono (Argentina)
Forma flexiva[editar]
Forma verbal[editar]
- 1
- Primera persona del singular (yo) del presente de indicativo de titar.