पुत्र
Sánscrito[editar]
| पुत्र | |
| pronunciación (AFI) | /ˈput̪.ɽɐ/ |
| transcripciones silábicas | putra |
Etimología[editar]
Del protoindoeuropeo *peh₂u-; compare con παῖς en griego (niño, hijo), y puer en latín (chico).
Sustantivo masculino[editar]
| Singular | Dual | Plural | |
|---|---|---|---|
| Nominativo | पुत्रः | पुत्रौ | पुत्राः |
| Vocativo | पुत्र | पुत्रौ | पुत्राः |
| Acusativo | पुत्रम् | पुत्रौ | पुत्रान् |
| Instrumental | पुत्रेण | पुत्राभ्याम् | पुत्रैः |
| Dativo | पुत्राय | पुत्राभ्याम् | पुत्रेभ्यः |
| Ablativo | पुत्रात् | पुत्राभ्याम् | पुत्रेभ्यः |
| Genitivo | पुत्रस्य | पुत्रयोः | पुत्राणाम् |
| Locativo | पुत्रे | पुत्रयोः | पुत्रेषु |
- 1 Parentesco
- Hijo, niño.
- 2 Zoología
- Especie de un pequeño animal venenoso.
- 3 Astrología
- Nombre de la quinta casa.