bando
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Entradas similares: Bando

Sumario
Español[editar]
Etimología 1[editar]
bando | |
Pronunciación (AFI): | [ˈban.do] |
Acento léxico: | grave |
Del francés ban.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
bando | bandos |
- 1
- Disposición pública ordenada o impuesta por una autoridad.
- Relacionado: edicto.
Traducciones[editar]
Traducciones
Etimología 2[editar]
bando | |
Pronunciación (AFI): | [ˈban.do] |
Acento léxico: | grave |
Del gótico 𐌱𐌰𐌽𐌳𐍅𐍉 (bandwo. "símbolo, "seña", "bandera").
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
bando | bandos |
- 1
- Conjunto de adherentes a una de las partes o partidos en que se divide un todo.
- Sinónimos: facción, parcialidad.
Locuciones[editar]
- del otro bando: enemigo; gay (coloquial, América).
Véase también[editar]
Traducciones[editar]
Traducciones
Forma flexiva[editar]
Forma verbal[editar]
- 1
- Primera persona del singular (yo) del presente de indicativo de bandir.