bando
![icono de desambiguación](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/72/Disambig.svg/25px-Disambig.svg.png)
Etimología 1
[editar]bando | |
pronunciación (AFI) | [ˈban.do] |
silabación | ban-do |
acentuación | llana |
Del francés ban.
Sustantivo masculino
[editar]Singular | Plural |
---|---|
bando | bandos |
- 2
- Acto o solemnidad de publicar un bando1.1
Traducciones
[editar]Etimología 2
[editar]bando | |
pronunciación (AFI) | [ˈban.do] |
silabación | ban-do |
acentuación | llana |
Del gótico 𐌱𐌰𐌽𐌳𐍅𐍉 (bandwo. "símbolo, "seña", "bandera").
Sustantivo masculino
[editar]Singular | Plural |
---|---|
bando | bandos |
- 1
- Conjunto de adherentes a una de las partes o partidos en que se divide un todo.
- Sinónimos: facción, parcialidad.
Locuciones
[editar]- del otro bando: enemigo; gay (coloquial, América).
Véase también
[editar]Traducciones
[editar]
|
Forma flexiva
[editar]Forma verbal
[editar]- 1
- Primera persona del singular (yo) del presente de indicativo de bandir.
Información adicional
[editar]- Pares mínimos: cando, dando, gando, mando, Nando, pando, vendo, baldo, bardo, banco, banjo, banyo, banzo, banda.
- Rima: [an̪.do].
Referencias y notas
[editar]- ↑ 1,0 1,1 VV. AA. (1914). «bando», en Real Academia Española: Diccionario de la lengua castellana, decimocuarta edición, Madrid: Sucesores de Hernando, pág. 128.