eir
![icono de desambiguación](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/72/Disambig.svg/25px-Disambig.svg.png)
Francés antiguo
[editar]eir | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
[editar]Del latín hērēdem, y este del protoindoeuropeo *ghe.
Sustantivo masculino
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | eirs |
eir |
Oblicuo | eir | eirs |
- 1
- Heredero.
- Ejemplo:
Rou en fist son eir.Traducción: Rollo lo hizo su heredero.Wace. Roman de Rou Roman de Rou. Circa 1170.
Romanche
[editar]eir | |
pronunciación | falta agregar |
grafías alternativas | ir |
Etimología 1
[editar]Del latín īre, y este del protoindoeuropeo *h₁ey-.
Verbo intransitivo
[editar]- 1
- Ir.
- Ámbito: surmirano
Referencias y notas
[editar]Categorías:
- Wikcionario:Desambiguación
- Francés antiguo
- FRO:Palabras sin transcripción fonética
- FRO:Palabras provenientes del latín
- FRO:Palabras provenientes del protoindoeuropeo
- FRO:Sustantivos
- FRO:Sustantivos masculinos
- Romanche
- RM:Palabras sin transcripción fonética
- RM:Palabras provenientes del latín
- RM:Palabras provenientes del protoindoeuropeo
- RM:Verbos
- RM:Verbos intransitivos
- RM:surmirano