eskuma
| eskuma | |
| pronunciación (AFI) | [es̺.ˈku.ma] |
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | eskuma | eskuma | eskumak |
| Ergativo | eskumak | eskumak | eskumek |
| Dativo | eskumari | eskumari | eskumei |
| Genitivo | eskumaren | eskumaren | eskumen |
| Comitativo | eskumarekin | eskumarekin | eskumekin |
| Benefactivo | eskumarentzat | eskumarentzat | eskumentzat |
| Causativo | eskumarengatik | eskumarengatik | eskumengatik |
| Instrumental | eskumaz | eskumaz | eskumez |
| Inesivo | eskumatan | eskuman | eskumetan |
| Separativo | eskumatako | eskumako | eskumetako |
| Adlativo | eskumatara | eskumara | eskumetara |
| Adl. extremo | eskumataraino | eskumaraino | eskumetaraino |
| Ac. adlativo | eskumatarantz | eskumarantz | eskumetarantz |
| Adverbial | eskumatarako | eskumarako | eskumetarako |
| Ablativo | eskumatatik | eskumatik | eskumetatik |
| Partitivo | eskumarik | - |
-
|
| Prolativo | eskumatzat | - |
-
|
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
[editar]Adjetivo
[editar]- 3
- Diestro: persona que es más hábil con la mano derecha.