fini
| fini | |
| pronunciación (AFI) | [ˈfi.ni] |
Etimología
[editar]Del italiano finire
Verbo transitivo
[editar]Conjugación
[editar]Conjugación de fini (regular) [▲▼]
| Infinitivo | fini | ||
|---|---|---|---|
| Condicional | finus | ||
| Imperativo | finu | ||
| Presente | Pretérito | Futuro | |
| Personal | pres. finas | pret. finis | fut. finos |
| Part. activo | pres. finanta, finantaj, finantan, finantajn | pret. fininta, finintaj, finintan, finintajn | fut. finonta, finontaj, finontan, finontajn |
| Part. activo nominal | pres. finanto, finantoj, finanton, finantojn | pret. fininto, finintoj, fininton, finintojn | fut. finonto, finontoj, finonton, finontojn |
| Part. activo adverbial | pres. finante | pret. fininte | fut. finonte |
| Part. pasivo | pres. finata, finataj, finatan, finatajn | pret. finita, finitaj, finitan, finitajn | fut. finota, finotaj, finotan, finotajn |
| Part. pasivo nominal | pres. finato, finatoj, finaton, finatojn | pret. finito, finitoj, finiton, finitojn | fut. finoto, finotoj, finoton, finotojn |
| Part. pasivo adverbial | pres. finate | pret. finite | fut. finote |