iertare
Rumano[editar]
iertáre | |
pronunciación (AFI) | /jer'ta.re/ |
Etimología[editar]
De ierta ("perdonar") y el sufijo -re.1
Sustantivo femenino[editar]
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
o iertare | niște iertări |
Genitivo– Dativo |
unei iertări | unor iertări |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
iertarea | iertările |
Genitivo– Dativo |
iertării | iertărilor |
Vocativo | Singular | Plural |
iertare iertareo |
iertărilor |