imperitatum

De Wikcionario, el diccionario libre

Latín[editar]

imperitātum
clásico (AFI) [ˌɪm.pɛ.rɪˈtaː.tũː]
variantes inperitātum
rima i.ta.tum

Forma verbal[editar]

1
Supino acusativo de imperitō.

Forma de participio[editar]

2
Nominativo singular neutro de imperitātusparticipio perfecto pasivo de imperitō.
3
Acusativo singular neutro de imperitātus.
4
Vocativo singular neutro de imperitātus.
5
Acusativo singular masculino de imperitātus.

Referencias y notas[editar]