stupratum
Latín[editar]
stuprātum | |
clásico (AFI) | [stʊpˈraː.tũː] [stʊˈpraː.tũː] |
rima | u.pra.tum |
Forma verbal[editar]
Forma de participio[editar]
- 2
- Nominativo singular neutro de stuprātus, participio perfecto pasivo de stuprō.
- 3
- Acusativo singular neutro de stuprātus.
- 4
- Vocativo singular neutro de stuprātus.
- 5
- Acusativo singular masculino de stuprātus.