timp
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda

Friulano[editar]
timp | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología[editar]
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
timp | timps |
- 1 Cronología.
- Tiempo.
Información adicional[editar]
- Derivado: intimpâ.
Véase también[editar]
Rumano[editar]
timp | |
Pronunciación (AFI): | /(ˈ)timp/ |
Grafías alternativas: | timpŭ (obsoleta) тимп (Transnistria) |
Etimología[editar]
Del latín tempus ("tiempo").1 Compárense el catalán temps, el español tiempo, el francés temps, el italiano tempo, el occitano temps y el portugués tempo.
Sustantivo neutro[editar]
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un timp | niște timpuri |
Genitivo– Dativo |
unui timp | unor timpuri |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
timpul | timpurile |
Genitivo– Dativo |
timpului | timpurilor |
Vocativo | Singular | Plural |
timpule timpe |
timpurilor |
Locuciones[editar]
Términos relacionados
Refranes[editar]
Información adicional[editar]
- Derivados: anotimp, contratimp, estimp, pretimpuriu.