-anus
Apariencia
| -anus | |
| clásico (AFI) | /ˈaː.nus/ |
| eclesiástico (AFI) | /ˈa.nus/ |
| silabación | ā-nus |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| variantes | -iānus |
| rimas | a.nus, aː.nus |
Etimología 1
[editar]Del protoitálico *-ānos, y este del protoindoeuropeo *-nos.[1]
→ -nus.
Sufijo
[editar]1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | -ānus | -āna | -ānum | -ānī | -ānae | -āna |
| Vocativo | -āne | -āna | -ānum | -ānī | -ānae | -āna |
| Acusativo | -ānum | -ānam | -ānum | -ānōs | -ānās | -āna |
| Genitivo | -ānī | -ānae | -ānī | -ānōrum | -ānārum | -ānōrum |
| Dativo | -ānō | -ānae | -ānō | -ānīs | -ānīs | -ānīs |
| Ablativo | -ānō | -ānā | -ānō | -ānīs | -ānīs | -ānīs |
Referencias y notas
[editar]- ↑ D. Gary Miller. Latin Suffixal Derivatives in English and their Indo-European Ancestry. Página 153. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 2006. ISBN: 0199285055.
- ↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.