abacus
Inglés[editar]
abacus | |
pronunciación (AFI) | [ˈæbəkəs] ⓘ |
Etimología[editar]
Del latín abacus.
Sustantivo[editar]
Singular | Plural |
---|---|
abacus | abaci abacuses |
- 1
- Ábaco.
Véase también[editar]
Latín[editar]
abacus | |
clásico (AFI) | [ˈäbäkʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [ˈäːbäkus] |
rima | a.ba.kus |
Etimología[editar]
Del griego antiguo ἄβαξ (ábax).
Sustantivo masculino[editar]
2.ª declinación (-us)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | abacus | abacī |
Vocativo | abace | abacī |
Acusativo | abacum | abacōs |
Genitivo | abacī | abacōrum |
Dativo | abacō | abacīs |
Ablativo | abacō | abacīs |
- 1
- Ábaco.
Véase también[editar]
Neerlandés[editar]
abacus | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Del latín abacus.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Base | abacus | [[abacussen abaci#Neerlandés|abacussen abaci]] |
Diminutivo | abacusje | abacusjes |
- 1
- Ábaco.