aitortza
| aitortza | |
| pronunciación (AFI) | /aj.tor.t͡s̻a/ |
| silabación | ai-tor-tza |
| longitud silábica | trisílaba |
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | aitortza | aitortza | aitortzak |
| Ergativo | aitortza | aitortza | aitortzek |
| Dativo | aitortzari | aitortzari | aitortzei |
| Genitivo | aitortzaren | aitortzaren | aitortzen |
| Comitativo | aitortzarekin | aitortzarekin | aitortzekin |
| Benefactivo | aitortzarentzat | aitortzarentzat | aitortzentzat |
| Causativo | aitortzarengatik | aitortzarengatik | aitortzengatik |
| Instrumental | aitortzaz | aitortzaz | aitortzez |
| Inesivo | aitortzatan | aitortzan | aitortzetan |
| Separativo | aitortzatako | aitortzako | aitortzetako |
| Adlativo | aitortzatara | aitortzara | aitortzetara |
| Adl. extremo | aitortzataraino | aitortzaraino | aitortzetaraino |
| Ac. adlativo | aitortzatarantz | aitortzarantz | aitortzetarantz |
| Adverbial | aitortzatarako | aitortzarako | aitortzetarako |
| Ablativo | aitortzatatik | aitortzatik | aitortzetatik |
| Partitivo | aitortzarik | - | - |
| Prolativo | aitortzatzat | - | - |
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
[editar]- 1 Religión
- Penitencia.
- Sinónimo: penitentzia
