ancora
Español[editar]
ancora | |
pronunciación (AFI) | [aŋˈko.ɾa] |
silabación | an-co-ra |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | o.ɾa |
Forma verbal[editar]
- 1
- Tercera persona del singular (ella, él, ello; usted, 2.ª persona) del presente de indicativo de ancorar.
- 2
- Segunda persona del singular (tú) del imperativo afirmativo de ancorar.
Catalán[editar]
ancora | |
pronunciación | falta agregar |
Forma verbal[editar]
- 1
- Tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del presente de indicativo de ancorar.
- 2
- Segunda persona del singular (tu) del imperativo de ancorar.
Italiano[editar]
ancora | |
pronunciación (AFI) | /anˈkɔ.ra/ |
silabación | an-co-ra |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | ɔ.ra |
Etimología 1[editar]
Del latín anchora.
Sustantivo femenino[editar]
- 1
- Ancla.
Etimología 2[editar]
Del latín ad hanc horam.
Adverbio de tiempo[editar]
- 1
- Todavía.
Véneto[editar]
ancora | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adverbio[editar]
- 1
- Todavía.
- Ámbito: Chipilo.
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Español
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras trisílabas
- ES:Rimas:o.ɾa
- ES:Formas del indicativo
- ES:Imperativos
- Catalán-Español
- CA:Formas del indicativo
- CA:Imperativos
- Italiano-Español
- IT:Palabras llanas
- IT:Palabras trisílabas
- IT:Rimas:ɔ.ra
- IT:Palabras de origen latino
- IT:Sustantivos
- IT:Sustantivos femeninos
- IT:Adverbios
- IT:Adverbios de tiempo
- Véneto-Español
- VEC:Adverbios
- VEC:Chipilo