ausus
Latín[editar]
ausus | |
clásico (AFI) | [ˈaʊ.sʊs] |
rima | au̯.sus |
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | ausus | ausa | ausum | ausī | ausae | ausa |
Vocativo | ause | ausa | ausum | ausī | ausae | ausa |
Acusativo | ausum | ausam | ausum | ausōs | ausās | ausa |
Genitivo | ausī | ausae | ausī | ausōrum | ausārum | ausōrum |
Dativo | ausō | ausae | ausō | ausīs | ausīs | ausīs |
Ablativo | ausō | ausā | ausō | ausīs | ausīs | ausīs |
- 1
- Participio perfecto activo de audeō.