biernik
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Polaco[editar]
biernik | |||
Pronunciación (AFI): | [ ˈbʲjɛrʲɲik ]
|
Etimología[editar]
De bierny ("pasivo") y el sufijo -nik.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo (Mianownik) |
biernik | bierniki |
Genitivo (Dopełniacz) |
biernika | bierników |
Dativo (Celownik) |
biernikowi | biernikom |
Acusativo (Biernik) |
biernik | bierniki |
Instrumental (Narzędnik) |
biernikiem | biernikami |
Locativo (Miejscownik) |
bierniku | biernikach |
Vocativo (Wołacz) |
bierniku | bierniki |
- 1 Lingüística.
- Acusativo.
Forma sustantiva[editar]
- 2
- Forma del acusativo singular de biernik.