celownik
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Polaco[editar]
celownik | |||
Pronunciación (AFI): | [ ʦ̑ɛˈlɔvʲɲik ]
|
Etimología[editar]
De celować ("apuntar") y el sufijo -nik.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo (Mianownik) |
celownik | celowniki |
Genitivo (Dopełniacz) |
celownika | celowników |
Dativo (Celownik) |
celownikowi | celownikom |
Acusativo (Biernik) |
celownik | celowniki |
Instrumental (Narzędnik) |
celownikiem | celownikami |
Locativo (Miejscownik) |
celowniku | celownikach |
Vocativo (Wołacz) |
celowniku | celowniki |
- 1
- Mira, punto de mira, mirilla.
- Sinónimo: muszka.
Forma sustantiva[editar]
- 4
- Forma del acusativo singular de celownik.