wołacz
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Polaco[editar]
| wołacz | |||
| Pronunciación (AFI): | /ˈvɔ.wat͡ʂ/
| ||
Etimología[editar]
Sustantivo masculino inanimado[editar]
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) |
wołacz | wołacze |
| Genitivo (Dopełniacz) |
wołacza | wołaczy |
| Dativo (Celownik) |
wołaczowi | wołaczom |
| Acusativo (Biernik) |
wołacz | wołacze |
| Instrumental (Narzędnik) |
wołaczem | wołaczami |
| Locativo (Miejscownik) |
wołaczu | wołaczach |
| Vocativo (Wołacz) |
wołaczu | wołacze |
Forma sustantiva[editar]
- 2
- Forma del acusativo singular de wołacz.
