Ir al contenido

campanario

De Wikcionario, el diccionario libre
campanario
pronunciación (AFI) [kam.paˈna.ɾjo] Venezuela
silabación cam-pa-na-rio[1]
acentuación llana
longitud silábica tetrasílaba
rima a.ɾjo

Etimología

[editar]

De campana y el sufijo -ario.

Sustantivo masculino

[editar]

campanario¦plural: campanarios

1
Torre o paraje donde se colocan las campanas.[2]
2 Textiles
Una de las partes que conforman un telar de mano, habiendo dos campanarios por cada telar.[3]
3 Plantas
(Arabis hirsuta) Planta herbácea bienal o perenne, ramificada, hojas sagitadas en rosetas basales y con los márgenes dentados.[4]

Véase también

[editar]

Traducciones

[editar]
Traducciones []

Gallego

[editar]
campanario
pronunciación falta agregar

Etimología

[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo masculino

[editar]
Singular Plural
campanario campanarios
1 Arquitectura
Campanario.

Referencias y notas

[editar]
  1. Desde 1999 se recomienda considerar siempre diptongo, a efectos de acentuación gráfica, la combinación entre vocales cerradas “átonas” (/iu/, /ui/), o entre vocales cerradas con vocales abiertas ambas “átonas” (/ua/, /ei/, /io/, etc.). Esta recomendación se transforma en prescripción a partir de la reforma ortográfica de 2010, por lo que muchas palabras que se podían escribir con hiato deberán escribirse en diptongo. No obstante, esto no implica una proscripción en la pronunciación. Más información.
  2. «campanario» en Diccionario de la lengua castellana (RAE). Página 188. Editorial: Sucesores de Hernando. 14.ª ed, Madrid, 1914.
  3. Diccionario de la Lengua Española. Editorial: Real Academia Española y Espasa-Calpe. 21.ª ed, Madrid, 1992. ISBN: 8423943992.
  4. «campanario» en Diccionario del Español Actual. Editorial: fundación BBVA. Bilbao.