cusus
Latín[editar]
| cūsus | |
| clásico (AFI) | [ˈkuː.sʊs] |
| rima | u.sus |
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | cūsus | cūsa | cūsum | cūsī | cūsae | cūsa |
| Vocativo | cūse | cūsa | cūsum | cūsī | cūsae | cūsa |
| Acusativo | cūsum | cūsam | cūsum | cūsōs | cūsās | cūsa |
| Genitivo | cūsī | cūsae | cūsī | cūsōrum | cūsārum | cūsōrum |
| Dativo | cūsō | cūsae | cūsō | cūsīs | cūsīs | cūsīs |
| Ablativo | cūsō | cūsā | cūsō | cūsīs | cūsīs | cūsīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de cūdō.