equinus
Latín[editar]
equinus | |
clásico (AFI) | [ˈɛkʷɪnʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [ˈɛːkwinus] |
rima | e.kʷi.nus |
Etimología[editar]
Adjetivo[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | equinus | equina | equinum | equinī | equinae | equina |
Vocativo | equine | equina | equinum | equinī | equinae | equina |
Acusativo | equinum | equinam | equinum | equinōs | equinās | equina |
Genitivo | equinī | equinae | equinī | equinōrum | equinārum | equinōrum |
Dativo | equinō | equinae | equinō | equinīs | equinīs | equinīs |
Ablativo | equinō | equinā | equinō | equinīs | equinīs | equinīs |
- 1
- Cosa de caballos,1 que está relacionada con ellos.
Descendientes[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ Jiménez, Esteban (1802). Dictionarium manuale latino-hispanum, 237.