espetxe
| espetxe | |
| pronunciación (AFI) | [e̞s̺.pe̞.t͡ʃe̞] |
Etimología
[editar]Compuesto de espe ("preso") y etxe ("casa")
Sustantivo inanimado
[editar]| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | espetxe | espetxea | espetxeak |
| Ergativo | espetxek | espetxeak | espetxeek |
| Dativo | espetxeri | espetxeari | espetxeei |
| Genitivo | espetxeren | espetxearen | espetxeen |
| Comitativo | espetxerekin | espetxearekin | espetxeekin |
| Benefactivo | espetxerentzat | espetxearentzat | espetxeentzat |
| Causativo | espetxerengatik | espetxearengatik | espetxeengatik |
| Instrumental | espetxez | espetxeaz | espetxeez |
| Inesivo | espetxetan | espetxean | espetxeetan |
| Separativo | espetxetako | espetxeko | espetxeetako |
| Adlativo | espetxetara | espetxera | espetxeetara |
| Adl. extremo | espetxetaraino | espetxeraino | espetxeetaraino |
| Ac. adlativo | espetxetarantz | espetxerantz | espetxeetarantz |
| Adverbial | espetxetarako | espetxerako | espetxeetarako |
| Ablativo | espetxetatik | espetxetik | espetxeetatik |
| Partitivo | espetxerik | - |
-
|
| Prolativo | espetxetzat | - |
-
|
- 1
- Prisión, cárcel
- Sinónimos: presondegi, kartzela
