luce
Apariencia
| luce | |
| seseante (AFI) | [ˈluse] |
| no seseante (AFI) | [ˈluθe] |
| silabación | lu-ce |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| rimas | u.se, u.θe |
Forma verbal
[editar]- 1
- Tercera persona del singular (él, ella, ello; usted, 2.ª persona) del presente de indicativo de lucir.
- 2
- Segunda persona del singular (tú) del imperativo afirmativo de lucir.
| luce | |
| pronunciación (AFI) | /ˈlu.t͡ʃe/ |
| silabación | lu-ce |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | u.t͡ʃe |
Etimología
[editar]Del latín lux
Sustantivo femenino
[editar]luce ¦ plural: luci
- 1
- Luz.
| lūce | |
| clásico (AFI) | /ˈluː.ke/ |
| eclesiástico (AFI) | /ˈlu.t͡ʃe/ |
| silabación | lū-ce |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| rimas | uː.ke, u.t͡ʃe |
Forma sustantiva
[editar]Referencias y notas
[editar]Categorías:
- Wikcionario:Desambiguación
- Español
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras bisílabas
- ES:Rimas:u.se
- ES:Rimas:u.θe
- ES:Formas verbales en indicativo
- ES:Formas verbales en imperativo
- Italiano
- IT:Palabras llanas
- IT:Palabras bisílabas
- IT:Rimas:u.t͡ʃe
- IT:Palabras provenientes del latín
- IT:Sustantivos femeninos
- IT:Sustantivos
- IT:Sustantivos regulares
- Latín
- LA:Palabras llanas
- LA:Palabras bisílabas
- LA:Rimas:uː.ke
- LA:Rimas:u.t͡ʃe
- LA:Formas sustantivas en ablativo
- LA:Formas sustantivas en singular