moneta
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Italiano[editar]
moneta | |
Pronunciación (AFI): | [moˈne.ta] |
Etimología[editar]
Del latín moneta.
Sustantivo femenino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
moneta | monete |
- 1
- Moneda.
Latín[editar]
moneta | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología[editar]
De Moneta, uno de los epítetos de la diosa Juno, en cuyo templo se erigió una ceca, y este probablemente de monere, "recordar"
Sustantivo femenino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | moneta | monetae |
Vocativo | moneta | monetae |
Acusativo | monetam | monetās |
Genitivo | monetae | monetārum |
Dativo | monetae | monetīs |
Ablativo | monetā | monetīs |
- 1
- Ceca.
Lituano[editar]
moneta | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología[editar]
Sustantivo femenino[editar]
- 1
- Moneda.
Polaco[editar]
moneta | |
Pronunciación (AFI): | /mɔˈnɛ.ta/ |
Etimología[editar]
Del latín moneta.
Sustantivo[editar]
- 1
- Moneda.
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Italiano-Español
- IT:Palabras de origen latino
- IT:Sustantivos
- IT:Sustantivos femeninos
- Latín-Español
- LA:Sustantivos
- LA:Sustantivos femeninos
- LA:Primera declinación
- Lituano-Español
- LT:Palabras de origen latino
- LT:Palabras formadas por calco
- LT:Sustantivos
- LT:Sustantivos femeninos
- Polaco-Español
- PL:Palabras de origen latino
- PL:Sustantivos