noster
Apariencia
| noster | |
| clásico (AFI) | /ˈnos.ter/ ⓘ |
| eclesiástico (AFI) | /ˈnos.ter/ |
| silabación | nos-ter |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | os.ter |
Etimología 1
[editar]Del protoitálico *nos-tero-, y este del protoindoeuropeo *ns-tero-.[1]
→ nōs ('nosotros').
Pronombre posesivo
[editar]| << 3.pers.sg. | Primera persona plural | 2.pers.pl. >> | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||||
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | noster | nostra | nostrum | nostrī | nostrae | nostra |
| Vocativo | noster | nostra | nostrum | nostrī | nostrae | nostra |
| Acusativo | nostrum | nostram | nostrum | nostrōs | nostrās | nostra |
| Genitivo | nostrī | nostrae | nostrī | nostrōrum | nostrārum | nostrōrum |
| Dativo | nostrō | nostrae | nostrō | nostrīs | nostrīs | nostrīs |
| Ablativo | nostrō | nostrā | nostrō | nostrīs | nostrīs | nostrīs |
- 1
- Nuestro.
Referencias y notas
[editar]- ↑ Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Página 413. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.