noster
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Latín[editar]
noster | |
Clásico (AFI): | [ˈnɔs.tɛr] |
Audio (clásico) (aproximación)
Etimología[editar]
Del protoitálico *nos-tero-, y este del protoindoeuropeo *ns-tero-.1
→ nōs ("nosotros")
Pronombre posesivo[editar]
<< 3.pers.sg. | Primera persona plural | 2.pers.pl. >> | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||||
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | noster | nostra | nostrum | nostrī | nostrae | nostra |
Vocativo | noster | nostra | nostrum | nostrī | nostrae | nostra |
Acusativo | nostrum | nostram | nostrum | nostrōs | nostrās | nostra |
Genitivo | nostrī | nostrae | nostrī | nostrōrum | nostrārum | nostrōrum |
Dativo | nostrō | nostrae | nostrō | nostrīs | nostrīs | nostrīs |
Ablativo | nostrō | nostrā | nostrō | nostrīs | nostrīs | nostrīs |
- 1
- Nuestro.
Referencias y notas[editar]
- ↑ de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 413. ISBN 978-90-04-16797-1