usus
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Latín[editar]
| ūsus | |
| Clásico (AFI): | [ˈuː.sʊs] |
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | ūsus | ūsa | ūsum | ūsī | ūsae | ūsa |
| Vocativo | ūse | ūsa | ūsum | ūsī | ūsae | ūsa |
| Acusativo | ūsum | ūsam | ūsum | ūsōs | ūsās | ūsa |
| Genitivo | ūsī | ūsae | ūsī | ūsōrum | ūsārum | ūsōrum |
| Dativo | ūsō | ūsae | ūsō | ūsīs | ūsīs | ūsīs |
| Ablativo | ūsō | ūsā | ūsō | ūsīs | ūsīs | ūsīs |
- 1
- Participio perfecto activo de ūtor.