vacca
Apariencia
| vacca | |
| pronunciación (AFI) | /ˈvak.ka/ |
| silabación | vac-ca |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | ak.ka |
Etimología
[editar]Del latín vacca.
Sustantivo femenino
[editar]vacca ¦ plural: vacche
| vacca | |
| clásico (AFI) | /ˈwak.ka/ |
| eclesiástico (AFI) | /ˈvak.ka/ |
| silabación | vac-ca |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | ak.ka |
Etimología
[editar]Incierta.[1] Se suele hacer la conexión con el sánscrito वशा (vaśâ, "vaca", "animal hembra") de *ueḱ-eh₂, pero esto requeriría "grado o", y de protoindoeuropeo *-o- a latín -a- ocurre solo en sílabas abiertas; etimología sostenible únicamente si se acepta *-kk- como adquisición irregular dentro del protoitálico *waka- > *wakka-.[1]
Sustantivo femenino
[editar]| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | vacca | vaccae |
| Vocativo | vacca | vaccae |
| Acusativo | vaccam | vaccās |
| Genitivo | vaccae | vaccārum |
| Dativo | vaccae | vaccīs |
| Ablativo | vaccā | vaccīs |
Referencias y notas
[editar]- 1 2 Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Página 649. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.
- ↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.
Categorías:
- Wikcionario:Desambiguación
- Italiano
- IT:Palabras llanas
- IT:Palabras bisílabas
- IT:Rimas:ak.ka
- IT:Palabras provenientes del latín
- IT:Sustantivos femeninos
- IT:Sustantivos
- IT:Sustantivos regulares
- IT:Mamíferos
- Latín
- LA:Palabras llanas
- LA:Palabras bisílabas
- LA:Rimas:ak.ka
- LA:Palabras de origen incierto
- LA:Sustantivos femeninos
- LA:Sustantivos
- LA:Primera declinación
- LA:Mamíferos