issir
Francés[editar]
issir | |
pronunciación (AFI) | [i.siʁ] |
homófonos | issirent |
rima | iʁ |
Etimología[editar]
Del francés medio issir ("salir"), y este del francés antiguo issir ("salir"), del latín exīre ("salir").1
Verbo intransitivo[editar]
- 2
- Sobrevenir (venir después en el linaje).
Conjugación[editar]
Información adicional[editar]
Francés antiguo[editar]
issir | |
pronunciación | falta agregar |
variantes | eissir, istre |
Etimología[editar]
Del latín exīre ("salir"), y este de ex- e ire ("ir").
Verbo intransitivo[editar]
Conjugación[editar]
Francés medio[editar]
issir | |
pronunciación | falta agregar |
grafías alternativas | eissir, yssir |
Etimología[editar]
Del francés antiguo issir ("salir"), y este del latín exīre ("salir").
Verbo intransitivo[editar]
Conjugación[editar]
Provenzal antiguo[editar]
issir | |
pronunciación | falta agregar |
Verbo intransitivo[editar]
- 1
- Variante de eissir.
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Francés
- FR:Rimas:iʁ
- FR:Palabras provenientes del francés medio
- FR:Verbos
- FR:Verbos intransitivos
- FR:Términos obsoletos
- FR:Verbos regulares
- FR:Tercera conjugación
- Francés antiguo
- FRO:Palabras provenientes del latín
- FRO:Verbos
- FRO:Verbos intransitivos
- FRO:Verbos irregulares
- FRO:Tercera conjugación
- Francés medio
- FRM:Palabras provenientes del francés antiguo
- FRM:Verbos
- FRM:Verbos intransitivos
- FRM:Verbos regulares
- FRM:Tercera conjugación
- Provenzal antiguo
- PRO:Verbos
- PRO:Verbos intransitivos
- PRO:Variantes