αὐστηρός
| αὐστηρός | |
| clásico (AFI) | [au̯s.tɛː.rós] |
| koiné inicial (AFI) | [aʍs.te̝ˈros] |
| koiné final (AFI) | [aɸs.tiˈros] |
| bizantino (AFI) | [afs.tiˈros] |
Etimología
[editar]Adjetivo
[editar]| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | αὐστηρός | αὐστηρή | αὐστηρόν | αὐστηροί | αὐστηραί | αὐστηρα |
| Vocativo | αὐστηρέ | αὐστηρή | αὐστηρόν | αὐστηροί | αὐστηραί | αὐστηρα |
| Acusativo | αὐστηρόν | αὐστηρήν | αὐστηρόν | αὐστηρos | αὐστηράς | αὐστηρα |
| Genitivo | αὐστηροῦ | αὐστηρῆς | αὐστηροῦ | αὐστηρῶν | αὐστηρῶν | αὐστηρῶν |
| Dativo | αὐστηρῷ | αὐστηρῇ | αὐστηρῷ | αὐστηροῖς | αὐστηραῖς | αὐστηροῖς |
- 1
- Amargo, astringente, austero; áspero.