-ficus
| -ficus | |
| clásico (AFI) | -ficus [ˈfɪkʊs̠] |
| eclesiástico (AFI) | -ficus [ˈfiːkus] |
| rima | i.kus |
Etimología 1
[editar]De facio.
Sufijo
[editar]1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | -ficus | -fica | -ficum | -ficī | -ficae | -fica |
| Vocativo | -fice | -fica | -ficum | -ficī | -ficae | -fica |
| Acusativo | -ficum | -ficam | -ficum | -ficōs | -ficās | -fica |
| Genitivo | -ficī | -ficae | -ficī | -ficōrum | -ficārum | -ficōrum |
| Dativo | -ficō | -ficae | -ficō | -ficīs | -ficīs | -ficīs |
| Ablativo | -ficō | -ficā | -ficō | -ficīs | -ficīs | -ficīs |
- 1
- Se compone con un sustantivo. Denota producción o causa.[1]
- Ejemplo: magnificus, terrificus, honorificus, etc.
Referencias y notas
[editar]- ↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.