adustus
Apariencia
| adustus | |
| clásico (AFI) | [aˈdʊs.tʊs] |
Etimología
[editar]De adūrō, -ere ('quemar') y el sufijo -tus4 (participio perfecto).
Adjetivo
[editar]| Comparación | |
| Comparativo: | adustior |
| Superlativo: | adustissimus |
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | adustus | adusta | adustum | adustī | adustae | adusta |
| Vocativo | aduste | adusta | adustum | adustī | adustae | adusta |
| Acusativo | adustum | adustam | adustum | adustōs | adustās | adusta |
| Genitivo | adustī | adustae | adustī | adustōrum | adustārum | adustōrum |
| Dativo | adustō | adustae | adustō | adustīs | adustīs | adustīs |
| Ablativo | adustō | adustā | adustō | adustīs | adustīs | adustīs |
Forma verbal
[editar]- 3
- Participio perfecto pasivo de adūrō, -ere ('quemar').