ardit

De Wikcionario, el diccionario libre

Catalán[editar]

ardit
central (AFI) [ərˈdit]
valenciano (AFI) [aɾˈðit]
baleárico (AFI) [ərˈdit]
acentuación aguda
longitud silábica bisílaba
rima it

Etimología 1[editar]

Del francés antiguo hardit, participio del francés antiguo hardir, "endurecer", del fráncico *hardjan, del protogermánico *harduz, "duro", en última instancia del protoindoeuropeo *kar-. Compárese ardid, ardido, el francés moderno hardi o el inglés hardy. Del etimo germánico descienden el alemán hart, el inglés hard y todos sus cognados, mientras que los descendientes del español cáncer (latín cancer) y carena (latín carina).

Adjetivo[editar]

Singular Plural
Masculino ardit ardida
Femenino ardits ardides
1
Audaz, ardido, valiente, gallardo, bizarro.
2 Heráldica
Atrevido.

Sustantivo masculino[editar]

Singular Plural
ardit ardits
3
Aviso, noticia.
  • Uso: obsoleto
4
Ardid, estratagema.

Etimología 2[editar]

Del occitano hardit, y este del inglés farthing1, del inglés antiguo feorðing, del inglés antiguo feorða, "cuarto", posiblemente influido por el nórdico antiguo fiórðungr.2

Sustantivo masculino[editar]

Singular Plural
ardit ardits
1 Numismática
Cuarto de penique.
2 Monedas
Antigua moneda catalana de vellón, acuñada entre los siglos XVI y XVIII.

Referencias y notas[editar]

  1. VV.AA. (1998) "ardit". En: Gran diccionari de la llengua catalana. Barcelona: Institut d'Estudis Catalans
  2. (1989) «farthing», The Oxford English Dictionary, segunda edición, Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-861186-8.