canna
canna | |
clásico (AFI) | [ˈkan.na] |
rima | an.na |
Etimología
[editar]Del griego antiguo κάννα (kánna "junco", "caña"), del acadio qanûm, del sumerio gin.1
Sustantivo femenino
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | canna | cannae |
Vocativo | canna | cannae |
Acusativo | cannam | cannās |
Genitivo | cannae | cannārum |
Dativo | cannae | cannīs |
Ablativo | cannā | cannīs |
Referencias y notas
[editar]- ↑ Walde, Alois (1910). Lateinisches etymologisches Wörterbuch. Heidelberg: Carl Winter's Universitätsbuchhandlung, p. 122.