conspectus
Latín[editar]
| cōnspectus | |
| clásico (AFI) | [kõːsˈpɛk.tʊs] [kɔnsˈpɛk.tʊs] |
| rima | ek.tus |
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | cōnspectus | cōnspecta | cōnspectum | cōnspectī | cōnspectae | cōnspecta |
| Vocativo | cōnspecte | cōnspecta | cōnspectum | cōnspectī | cōnspectae | cōnspecta |
| Acusativo | cōnspectum | cōnspectam | cōnspectum | cōnspectōs | cōnspectās | cōnspecta |
| Genitivo | cōnspectī | cōnspectae | cōnspectī | cōnspectōrum | cōnspectārum | cōnspectōrum |
| Dativo | cōnspectō | cōnspectae | cōnspectō | cōnspectīs | cōnspectīs | cōnspectīs |
| Ablativo | cōnspectō | cōnspectā | cōnspectō | cōnspectīs | cōnspectīs | cōnspectīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de cōnspiciō.