discolor
Apariencia
discolor | |
pronunciación (AFI) | [dis.koˈlor] |
silabación | dis-co-lor |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
rima | oɾ |
Etimología
[editar]Adjetivo
[editar]discolor (sin género) ¦ plural: discolores
Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
discolor | |
clásico (AFI) | [ˈdɪs.kɔ.lɔr] |
rima | is.ko.lor |
Etimología
[editar]Adjetivo
[editar]3.ª declinación (de una terminación) | ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | discolor | discolor | discolōrēs | discolōria |
Vocativo | discolor | discolor | discolōrēs | discolōria |
Acusativo | discolōrem | discolor | discolōrēs discolōrīs |
discolōria |
Genitivo | discolōris | discolōris | discolōrium | discolōrium |
Dativo | discolōrī | discolōrī | discolōribus | discolōribus |
Ablativo | discolorī | discolorī | discolōribus | discolōribus |
Locativo | {{{25}}} | {{{26}}} | {{{27}}} | {{{28}}} |
- 1
- De varios colores, discolor, multicolor, abigarrado.[2]
- Sinónimo: multicolor
- 2
- Que es de color diferente.[2]
Referencias y notas
[editar]- 1 2 «discolor» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa. 23.ª ed, Madrid, 2014.
- 1 2 3 4 «discolor» en Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Karl Ernst Georges. Editorial: Hahnsche Buchhandlung. Hannover, 1913.