doctior
Latín[editar]
doctior | |
clásico (AFI) | [ˈdɔk.tɪ.ɔr] |
rima | ok.ti.or |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | doctior | doctius | doctiōrēs | doctiōra |
Vocativo | doctior | doctius | doctiōrēs | doctiōra |
Acusativo | doctiōrem | doctius | doctiōrēs | doctiōra |
Genitivo | doctiōris | doctiōris | doctiōrum | doctiōrum |
Dativo | doctiōrī | doctiōrī | doctiōribus | doctiōribus |
Ablativo | doctiōre | doctiōre | doctiōribus | doctiōribus |
- 1
- Comparativo de doctus.