exanimis
Latín[editar]
exanimis | |
clásico (AFI) | [ɛkˈs̠änɪmɪs̠] |
eclesiástico (AFI) | [eɡˈzäːnimis] |
rima | a.ni.mis |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | exanimis | exanime | exanimēs | exanimia |
Vocativo | exanimis | exanime | exanimēs | exanimia |
Acusativo | exanimem | exanime | exanimēs exanimīs |
exanimia |
Genitivo | exanimis | exanimis | exanimium | exanimium |
Dativo | exanimī | exanimī | exanimibus | exanimibus |
Ablativo | exanimī | exanimī | exanimibus | exanimibus |
- 1
- Muerto, difunto, fallecido, exánime.
- 2
- Exánime, debilitado, exangüe.
- 3
- Consternado, turbado, apesadumbrado.